آیا جاذبه‌های گردشگری شهر چالوس را می‌شناسید؟

سفر به شمال بدون گذر از جاده چالوس، گویی ناقص است. این جاده که به عنوان یکی از زیباترین جاده‌های جهان شناخته می‌شود، با پیچ و خم‌های هیجان‌انگیز، مناظر کوهستانی و جنگلی چشم‌نواز، تجربه‌ای به یاد ماندنی را برای شما رقم خواهد زد. آب و هوای منطقه چالوس، بی‌نظیر و دلپذیر است. کمتر کسی است که به این زیبایی‌ها بی‌توجه باشد. دیدن چنین مناظر بکر و خیره‌کننده‌ای، روح و روان را جلا می‌بخشد.

مسیر جاده چالوس، بهترین و محبوب‌ترین مسیر برای سفر به مازندران از طریق تهران است. برای آشنایی با تاریخچه شهرستان چالوس، زیبایی‌ها، طبیعت، جاذبه‌های گردشگری، مسیر جاده چالوس و هر آنچه در این منطقه به انتظار شما هستند، تا پایان این مطلب، ما را همراهی کنید. به شما اطمینان می‌دهیم که سفر ماجراجویانه‌ای خواهید داشت و از تمام این لحظات، سرشار خواهید شد!

* مسافرت‌های شمالی همیشه و هر زمان، طرفدار داشته است. به بهانه‌های مختلف، خانواده‌ها راهی سفرهای شمالی می شوند. یکی از این ایام، فصل تابستان است. اگر شما هم جزء این دسته افراد هستید، شاید ترجیح می‌دهید بدانید که برنامه سفر خود را برای کدام شهر شمال تنظیم کنید. برای شما خبر خوبی داریم. مقاله تخصصی "بهترین شهر شمال برای مسافرت در تابستان" به معرفی زیباترین مناطق با آب و هوای دلپذیر و دیدنی‌های مجذوب کننده پرداخته است. قبل از سفر، حتماً این بحث را مطالعه فرمایید.

زنگ کلاس به صدا در می‌آید. نوبت جغرافیا است. همه با هم روی نیمکت‌های چوبی می‌نشینیم و به نقشه‌ای که شمال را نشان می‌دهد چشم می‌دوزیم. یک نقال پرده‌خوان روبروی ما ایستاده است. دست خود را به سمت چالوس دراز کرده است. متوجه می‌شویم درس امروز،  چالوس است. شما هم با ما باشید.

کلیات چالوس: چالوس را چقدر می‌شناسیم؟

انگار که زیبایی‌های شمال را در عددی بزرگ ضرب کرده باشند یا شاید هم به توان رسانده‌اند مثلاً به توان n. نمی‌دانم هرچه هست عجیب به دل می‌نشیند. چالوس هم از دردانه‌های شمال و صد البته از فرزندان مازندران است. به موجبات این امر، ساکنان چالوس را مازنی صدا می‌کنند. راست می گویند هر گلی بویی دارد. اگر چه چالوس، چمستان و نور و نوشهر و فریدونکنار و بابلسر و دیگر بچه‌های مازندران، همه الگوی جنگل را تکرار می‌کنند اما سبک و سیاق هر کدام انگار متفاوت است.

چالوس تلنگری است به روح. اگر موافق باشید با هم از جاده‌های کرج به شمال عبور کنیم. می‌دانید کدام جاده را می‌گویم؟ جاده چالوس. در حالی که از درخت‌های هیرکانی یک تنه سبز سبقت می‌گیریم، دوست داریم روی تک تک درختان، روی دانه به دانه بوته‌ها، تمشک‌ها، شمشادها، حتی پرندگان و جانوران زوم کنیم و ساعت‌ها به تماشای آن‌ها بنشینیم اما تنها چیزی که از مقابل نگاه ا می‌گذرد، عبور سریع دسته جمعی درختان است. شاید هم رانندگی در جاده شمال، زیبایی خودرا از همین اتفاق وام می‌گیرد. بیایید کمی از چالوس بگوییم.

چالوس مهمان چند ایرانی است؟

براساس آخرین سرشماری که مربوط به سال 95 است، جمعیت چالوس بالغ بر 116 هزار نفر گزارش شده و 4.2 درصد جمعیت را به نام خود زده است. نام چالوس را که در گذشته‌های دور رصد می‌کنیم، به دو نام چالس و شالوس می‌رسیم. بار دیگر تاریخ را که جستجو می‌کنیم متوجه می‌شویم این شهر را پیش‌ترها چالس می‌نامیده‌اند، می‌دانید چرا؟

چرا چالوس؟

چالوس از شهرهای جلگه‌ای است و بر جلگه جای خوش کرده است. جلگه در مقایسه با بخش‌های کوهستانی که دارای ارتفاع‌ بوده و ترجیح داده‌اند از زمین فاصله بگیرند، هموار و پست و بدون ارتفاع است. پیرو این مسئله، قدیمی‌ها اینطور این شهر را خطاب قرار می‌داده‌اند: چاله است. نام قدیمی چالس و امروزی چالوس در همین مسئله ریشه دارد.

چالوس از کلوچه‌ های خانگی تا بوی خوش شالی

از چالوس، بوی خوب شالی‌ها به مشام می‌رسد. عطر برنج‌های چالوس بهانه‌ای است تا برنج شمالی بخریم. عطر کلوچه‌هایش ما را مست می‌کند و صنایع دستی این دیار عجیب وسوسه‌انگیز است.

چالوس جزء شهرهای غربی  مازندران به شمار می‌آید. حتماً شنیده‌اید که می‌گویند هر چه به غرب مازندران نزدیک می‌شویم، عیار ویلاها بیشتر می‌شود. مساحت را جویا می‌شویم. ادعا می‌کنند مساحت این شهر با رقم 1800 کیلومتر مربع برابری می‌کند. از شرق اگر به چالوس نزدیک شویم نخست نوشهر را پشت سر می‌گذاریم. به چالوس سلامی می‌دهیم و اگر راه را ادامه دهیم، تنکابن به استقبال ما خواهد آمد. چالوس زمستان‌های سرد را هم تجربه می‌کند تا جائی که دمای هوا در زمستان بعضاً تا منفی یک درجه پایین می‌آید.

اگر موافق باشید جستاری به تاریخ بزنیم. در بسیاری از برگ‌های کتاب‌های تاریخ، جاده چالوس را جاده 59 خوانده‌اند.

مروری بر تاریخ: جاده 59 یا جاده چالوس؟

وقتی می‌گوییم جاده چالوس دقیقاً منظور ما چیست؟ جاده‌ای که از کرج آغاز و به چالوس منتهی می‌شود. جاده چالوس مایه مباهات و فخر ما ایرانی‌ها است. همه ما تعصبی بر جاده چالوس داریم و آن را از زیباترین جاده‌هایی می‌دانیم که جهان به خود دیده است. قدمت این جاده به دوران پهلوی بر می‌گردد. از اینجا شروع کنیم که جاده چالوس یک نام قدیمی هم دارد. نام قدیمی‌ آن، جاده 59 است. ساخت این جاده به اواخر دوران قاجار برمی‌گردد. هیچ راه درست و مستقیمی از کرج به چالوس وجود نداشت اما خب انسان‌ها همیشه چاره‌ساز هستند. یک مال رو و مسیر خاکی دست و پا کردند تا از این طریق بتوانند خود را به مقصد مورد نظر برسانند.

در سال 1312 جاده‌ای شکیل ساخته شد و دست کرج را در دست چالوس نهاد و سبب گردید این دو شهر حضور بهم برسانند. دو سال بعد شروع به ساخت تونل کندوان کردند که وعده می‌داد مسیر کرج به چالوس را 13 کیلومتر کاهش می‌دهد و مشتاقان چالوس را سریع‌تر به این دیار می‌رساند. پس از 4 سال انتظار، در سال 1318 این تونل یک مسیر مستقیم در دل کوه ایجاد نمود و بی‌آنکه نیاز به دور زدن کوه باشد، مسافران را به چالوس رساند.

شنیده‌اید که می‌گویند میوه سختی شیرین‌تر است و سختی‌ها خالق زیبایی‌های بیشتری هستند؟ جاده چالوس، نمونه بارز این اتفاق است. این جاده نتیجه زحمات کارگرانی است که در سال 1340 فعل توانستن را صرف کردند و مشقت‌های ساخت تونل کندوان را به جان خریدند (همه در دشوار بودن کندن تونل کندوان هم صدا هستیم آن هم در گذشته‌های دور که امور این چنینی در غیاب تجهیزات مناسب صورت گرفته است).

جاده کندوان، چقدر به گوش ما آشناست

اینجا یک ایستگاه شروع است. در واقع راه‌اندازی این جاده نقطه آغازی است برای برجسته شدن چالوس. از اینجا بود که ساخت واحدهای اقامتی و پذیرایی، حول این جاده به منصه ظهور رسید و رفته رفته افراد بیشتری به جرگه طرفداران جاده چالوس پیوستند. البته کندوان تنها تونلی نیست که بر جاده چالوس اتراق کرده است بلکه لازمه رسیدن به چالوس، گذر از ده‌ها تونل کوتاه و بلند است که کندوان یازدهمین تونل می‌باشد. اما تونل کندوان عجیب معروف است چرا که کندوان طولانی‌ترین تونل جاده چالوس است.

به تونل کندوان که می‌رسیم می‌دانیم اینجا آغاز زیبایی‌هاست. به اندازه کافی از کرج دور شده‌ایم (چیزی حدود 80 کیلومتر) و حالا در آستانه ورود به زیبایی‌های چالوس قرار گرفته‌ایم. اینجا سوت حرکت به سمت زیبایی‌های چالوس به صدا در می‌آید.

ساخت سد کرج به سال 1340 برمی‌‌گردد

28 سال بعد، سد امیرکبیر (که به سد کرج نیز معروف است) را بنا کردند تا جرقه‌های عشق به شمال، تبدیل به آتش شود و سودای گذر از جاده چالوس با جان همه ایرانیان بازی کند. مدال افتخاری بر گردن این جاده انداختند و عنوان چهارمین جاده زیبای جهان را به آن بخشیدند که این اتفاق بی‌شک مرهون زیبایی‌های چالوس است.

این روزها، چنین زیبایی به اوج رسیده است. اطراف جاده توسط روستاییان باصفایی که برای فروش هنرهای خود پا به جاده گذاشته‌اند، قرق شده است. یکی ترشی می‌فروشد، دیگری فریاد می‌زند بهترین عسل را دارد، آن یکی قره قروت به نمایش گذاشته است. فروش آنچه گفتیم یکجا و در یک مکان اتفاق نمی‌افتد بلکه گسسته‌وار هر کدام در بخشی از مسیر در کانون نگاه ما قرار می‌گیرد. هرچند فروشندگان مجزا و جزیره‌ای کار می‌کنند اما هر کدام از آن‌ها مانند حلقه‌ای از یک زنجیر هستند که در نهایت سبب می‌شوند تا انتهای مسیر با یک زیبایی ممتد و چشم‌نواز مواجه باشیم و این بر حُسن سفر می‌افزاید.

کنار جاده مهد خوراکی‌های محلی است. مرکز فروش کره محلی و لبنیات خانگی است. به حراج گذاشتن سبزی‌های کوهی در طول مسیر، زینت این جاده را به نقطه اوج می‌برد. در بساط‌ فروشنده‌ها گلپر خشک است، قارچ هست و... مخلص کلام این که اگر اهل سوغاتی بردن هستید، کجا بهتر از این جا؟!

بیشتر بخوانید: بهترین سوغات شمال؛ برای یک ماجراجویی خوشمزه آماده باشید!

جاذبه‌های دیدنی جاده چالوس

سفر به شمال مصداق واقعی از این عبارت است: تمام لذت در مقصد نیست که بخش اعظمی از آن در راه رسیدن به مقصد نهفته است. اینجا مسیر، با پیچ‌های تند گره خورده است و بستری بکر فراهم می‌سازد برای قدم زدن در رویاها و همراه شدن با خیال پردازی‌هایمان.

گذشته را رد کردیم، بیایید کمی از شرایط فعلی جاده چالوس سخن بگوییم.

همه ما قبل از اینکه استارت سفر را بزنیم، پیش از آنکه راهی جاده شویم و در تمام لحظاتی که در مسیر پشت رول اتومبیل نشسته‌ایم و یا خود را رها کرده‌ایم روی صندلی‌های اتوبوس، فکر و روح خود را روانه چالوس و دریای زیبای شمال می‌کنیم. وقتی درازای این جاده را طی می‌کنیم به وفور تابلوهایی را می‌بینیم که نام شهر یا روستایی را یادآور می‌شوند اما ما که شوق رسیدن به دریا، عجیب در وجودمان تنیده شده است، تنها کیلومتر شمار ماشین را رصد می‌کنیم و ثانیه‌ها را می‌شماریم مبادا دیر برسیم. اما در این بین، جاذبه‌هایی هست که آهنربا طور، نگاه ما را به دام می‌اندازند.

نخست رودخانه‌ای که پا به پای ما پیش می‌رود و رودخانه کرج نام دارد. از انشعابات این رود می‌توان به رودهای شیرینی اشاره کرد که در رأس‌ آن‌ها رودخانه شهرستانک و رودخانه وارنگه رود قرار دارد.

رودخانه وارنگه رود از انشعابات رود کرج

در خصوص آب کرج به همین نکته بسنده کنیم که دارای آب شیرین است که در حال حاضر به عنوان آب آشامیدنی  مورد استفاده بخشی از کرج واقع می‌گردد. دیگری سد کرج و سومی روستای واریان است. به جز واریان، روستاهای دیگری هم برای دل بستن وجود دارد که برای مثال می‌توان به روستای گچسر و روستای آسارا اشاره کرد.

روستای گچسر در جاده کرج به چالوس

همانطور که جاده را می‌پیمایید به تابلوهایی نزدیک می شوید که نزدیک بودن به پیست اسکی را نوید می‌دهند. پیست اسکی خور را مثال می زنیم و یادی می‌کنیم از پیست اسکی دیزین. این جاده میزبانی از جاذبه‌های عدیدی را برعهده دارد. هم غاز دارد هم آبشار، در یک ست جاده چالوس باغ لاله است و در دست دیگر آن کاخ، امامزاده و  تپه‌های زیبا دیده می‌شود.

جاده چالوس مضافاً، به روستاهای تاریخی‌ خود می‌نازد. ماجرا زیباتر می‌شود اگر بدانیم برخی از این روستاها بیش از ده قرن عمر دارند. قلعه‌ها و دژهای تاریخی از دیگر موارد الحاقی به جاده چالوس‌ هستند. مثل قلعه شاه دژ که در حوالی کرج سکنی گزیده یا قلعه دختر شهرستانک.

جاذبه‌های گردشگری چالوس: آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری!

دانستیم کلی‌ترین ویژگی‌های چالوس کدامند و راه تاریخی کرج به چالوس، از کجا آمده است. به شرایط امروزی چالوس برمی‌گردیم، به اینکه چالوس چه جاذبه‌های گردشگری در چنته دارد.

به چالوس رسیدیم، آنچه در این شهر چشم انتظارمان است

به چالوس رسیدیم، آنچه در این شهر چشم انتظار ما است

جاده چالوس را به سلامت پشت سر گذاشتیم و اکنون چشم دوخته‌ایم به چالوس که برای دیدنش بیتاب بودیم. رسیدن به چالوس، سوت آغازی است برای غرق شدن در زیبایی‌هایی این دیار. ادعا کردیم تا زمان قاجار خبری از جاده چالوس و این زیبایی‌های نامتناهی نبود. این پهلوی‌ها بودند که آستین‌ها را بالا زدند و به ساخت جاده چالوس و زیباسازی‌های آن همت گماردند. شهر چالوس و روستای مازو پشته، میزبان کاخ مادر شاه است که ساخت آن به دوره پهلوی دوم برمی‌گردد. منظور از مادر شاه، تاج‌الملوک است که همسر دوم رضا شاه و مادر محمدرضا پهلوی می‌باشد.

چالوس، تجلیگاه دریا و جنگل

خرید ویلا در شمال، یک عبارت بر سر زبان افتاده نیست بلکه میل و تمنای قلبی تمام ایرانیان است. چالوس که ساخت آن به صورت شهری و منسجم به اوایل قرن چهاردهم هجری برمی‌گردد، برای خرید ویلا پیشنهاد می‌شود. مدح زیبایی‌های چالوس، نقل و نبات تمام محافل است اما شاید بسیاری از ما با شنیدن نام چالوس، تنها جاده چالوس را به یاد آوریم و خاطره‌بازی با آن را در پیش بگیریم. به همین بهانه، ادامه مقاله را به زیبایی‌های شمال اختصاص داده‌ایم.

پل فلزی چالوس را که می‌شناسید؟

شاید این تصویر را بارها در شبکه‌های اجتماعی دیده باشید که متعلق به چالوس است و در میانه شهر بساط خود را پهن کرده و در حالی که رود چالوس از زیر آن می‌گذرد، صحنه زیبایی را ترسیم نموده است. این پل باز هم ساخته دست پهلوی‌هاست و ساخت آن در سال 1311 استارت خورده است. چراغ‌های تعبیه شده در حوالی این پل، چشم‌های مخاطبان را با خود همراه می‌سازد. دو مجسه شیر، چشم را به آن‌سو می‌کشاند که گواه می‌دهند ساخت پل به سال‌های دور بر می‌گردد. طول ثبت شده برای این پل، 200 متر می‌باشد.

چالوس به رودخانه‌هایش می‌نازد

رود سردآبرود، یکی از دارایی‌های چالوس است. از دیگر رودهای این شهر مازندرانی، رود چالوس می‌باشد که پیش‌تر نام آن را به میان آوردیم. آب یک فرصت طلایی است با شم هنرمندانه. زیبایی آب را با آپشن‌های لوکس، تلفیق می‌کنند و کرانه و حاشیه رود را به زیباترین جاذبه تفریحی بدل می‌سازند.

به بام چالوس می‌رویم

بیشتر شهرها برای خود دارای بامی مرتفع هستند؛ جائی که می‌توان کشان کشان به نقطه اوج آن شهر نزدیک شد و شهر را با فاصله‌ای بیشتر، در طمأنینه و آرامش به نظاره نشست. چالوس هم این چنین است. کافی است راه بوستان شهرک نواب را در پیش بگیریم و به این بهانه شاهد منظره‌ای باشیم که زیبایی‌های چالوس را فریاد می‌زند. در نقطه ورود به چالوس، بوستان سنگی به استقبال ما خواهد آمد و دستان ما را به گرمی خواهد فشرد.

پارک فین، این مرداب چه می‌‌گوید؟

جنوب چالوس، محل یکه‌تازی پارک فین است. یک پارک جنگلی که درختان سبز رنگ را در برابر نگاه ما به صف می‌کند. آنچه بر زیبایی‌های آن افزوده است، همجواری با رود چالوس است. عبور آرام این رود از کنار پارک فین، زیبایی این باغ را چند پله بالاتر می‌برد. هر جا جنگل و درخت باشد، کلبه و چوب و آلاچیق هم سبز خواهد شد درست مثل پارک فین. تکرار آلاچیق‌ها و کلبه‌های چوبی دوست داشتنی، زیبایی را تشدید کرده است. از کومه‌هایی بگوییم که در زیبایی، دستی بر آتش دارند و در این جنگل تزریق شده‌اند تا معرکه بودن خود را با زبانی دیگر تکرار کنند.

جنگل فین، مرواریدی در دل دارد که نام آن مرداب هسل است. البته نام دقیق‌تر آن، کندوچال است. مجمعی از نی و گیاهانی است که رد آن‌ها را تنها می‌توان در جوار مرداب‌ها جویا شد. این مرداب، درست در نقطه جنوب غربی چالوس جای داده شده است. جالب است بدانیم در زبان مازندرانی، تمام آبگیرهای فصلی، هسل نام می گیرند. بومی‌ها یا همان اهالی مازنی، این آبگیر را مشعل می‌خوانند. می‌دانید چرا؟ نورانی بودن این مرداب، مسبب این اتفاق است. اگر نام آبگیر مشعل را شنیدید یا فهمدیدید که می‌گویند آبگیر مشعل، جای بکری است، بدانید راست گفته‌اند. مرداب‌ها در عین زیبایی، سکوت تأمل برانگیزی هدیه می‌دهند.

وقتی مسیر منتهی به مرداب را در پیش می‌گیریم، در حالی که در طبیعت رمزآلود حوالی مرداب غرق می‌شویم، سکوتی عجیب ما را به فکر وا می‌دارد. تنها شکننده سکوت در این مسیر، صدای جانورهایی است که زندگی خود را از مرداب وام می‌گیرند. اینجا زادگاه سنجاب، محل زندگی جوجه تیغی و حتی آهو است. درختان راش، بزرگترین دارایی مرداب هسل به شمار می‌روند. این مرداب انگار بازی با رنگ‌ها را خوب بلد است.

مرداب کندوچال بازی با رنگ‌ها را خوب بلد است

ماه‌های سال که عوض می‌شوند، رنگ مرداب هم به نوسان درمی‌آید انگار می‌داند زندگی بر مدار حرکت، برقرار است. آنچه تغییر رنگ مرداب را به ارمغان می‌آورد، رنگ جلبک‌هایی است که بر سطح مرداب جولان می‌دهند. دو ماه نخست سال، رنگ صورتی مرداب، چشم‌ها را عاریه می‌گیرد. وقتی با اردیبهشت خداحافظی می‌کنیم، رنگ سبز بر این مرداب حاکم می‌گردد و با فرا رسیدن پاییز، این نارنجی و قرمز است که نگاه ما را به بازی می‌گیرد.

پاییز جادوی عجیبی دارد. کافی است برگ‌ریزان پاییز با زیبایی مرداب همراه گردد تا کاری شود کارستان. در زمستان، باز هم این مرداب معرکه‌ای به پا می‌کند و با حلول بهار، رنگی سبز، توجه ما را جلب می‌سازد. تلفیق جلبک‌ها و جانورهای سطحی این مرداب با برگ‌های درختانی که بر سطح آب آرام گرفته‌اند، از دور تصویر باغی پر گل را در ذهن زنده می‌سازد. حضور شمشاد در حوالی این مرداب پررنگ است و میوه‌های جنگلی باعث  برازندگی باغ شده‌اند.

مرداب هسل در چالوس ایران

و اما سد زوات و دریاچه ولشت

سد زوات (این سد بر فراز رود سردآبرود بنا شده است) این اطمینان را به ما می‌دهد که چالوس بهترین انتخاب  برای گردشگری است ضمن اینکه دریاچه ولشت از دیگر افتخاراتی است که چالوس در چنته دارد. دانستن اینکه مساحت آن به 15 هکتار می‌رسد، ما را بر آن می‌دارد در برنامه سفر خود، ولشت را بگنجانیم و وسعت آن را از فاصله‌ای نزدیک، زیر ذره‌بین ببریم. سد زوات تنها یک سد نیست بلکهمرکز ثقل بسیاری از تفریحات و وسایل سرگرمی است و برای خوشگذرانی، یک نقطه دنج به شمار می‌آید.

آبشار سواسره، میعادگاه ما

از دیگر گنج‌های نهفته در چالوس که نام آن شاید چندان آشنا نباشد، آبشار سواسره است. چالوس را از پُرآبشارترین مناطق شمال می‌شناسند. این شهر در داشتن آبشار و جاذبه‌هایی که حول آبشار بنا شده‌اند، یدی طولانی دارد. از فراز کوه فرو می‌ریزد و بیشه‌های فراوانی از کنار آن زاده شده‌اند که تجلی‌گاه زیبایی است. این آبشار، مقدمات ساختن یک روز خوب را در دل طبیعت با آنچه روایت کردیم فراهم می‌شود. آبشار، یکی از مهم‌ترین فراخوان‌هایی است که این شهر برای توریست‌ها می‌فرستد و آن‌ها را با فکر سفر به چالوس، قلقلک می‌دهد.

خانه نیما، در چند کیلومتری

حالا که به سطرهای انتهایی مقاله نزدیک می‌شویم، کمی از روستای یوش بگوییم جایی که نیمایوشیج آرام گرفته است. از زادگاه شاعری که می‌گفت:

خواب در چشم ترم می‌شکند. اگر چه یوش از توابع شهرستان نور است اما تا چالوس فاصله‌ای ندارد. می‌توانید مسیر را به سمت یوش کج کنید و سری هم به نیما بزنید.

جدای از تمام زیبایی‌هایی که برای چالوس ردیف کردیم، پرورش انواع گل و گیاه همچون قارچ، آن هم در حجم‌های انبوه در چالوس سبب شده است ایمان بیاوریم به اینکه زیبایی‌های ایجا ساخت چین و تقلبی و آمده از آن سوی مرزها نیست بلکه اتفاقا داخلی و ملی است. تولیدات کشاورزی مهم‌ترین دستاوردی است که اهالی چالوس در اختیار ایرانیان می گذارند. دامداری از دیگر مشاغلی است که پیروان زیادی در چالوس دارد. ازدیاد منابع لبنی و کشاورزی، صحت این مطالب را اثبات می‌کند. گلخانه‌های متعددی در چالوس مشاهده می‌شوند، پرورش قارچ، از دیگر کسب و کارهای پررونقی است که اهالی چالوس به آن دست یابیده‌اند.

* یکی از مهم‌ترین مسائلی که این روزها برای بسیاری از مسافران مازندران مطرح شده است این است که آیا بهتر نیست به شهرهای شمالی مهاجرت کنند؟! مهاجرت به شمال، بحثی چالش‌برانگیز است که مزایا و معایبی را با خود به همراه دارد. در این مورد هم شاید به فکر خرید ویلا هستید یا به خرید آپارتمان فکر می‌کنید. در هر صورت برای شما یک مقاله تخصصی درمورد "مهاجرت به شمال ؛ چالش‌ها، مزایا و معایب که باید بدانید!" تهیه کرده‌ایم. چیزی که بدون تردید به شما در انتخاب یک مسیر صحیح برای زندگی در بهترین شهرهای مازندران کمک می‌کند.

صحبت پایانی

اینجا چالوس بود و انتهای راه برای آنان که به شوق دیدن آن رهسپار جاده شده بودند. اگر به دنبال سفری خاطره‌انگیز به شمال ایران هستید، چالوس را به عنوان مقصد خود انتخاب کنید. این شهر تلفیقی است از دریا و ساحل، از آبشار و جلگه، از کوه و دشت. اگر قصد خرید ویلا در چالوس را دارید می توانید با تیم اول خونه مشورت کنید.

خب اینجا است که مثل روباه داستان‌های کودکی‌ باید بگوییم چه پری، چه آوازی، چه چالوسی....

منبع: اول خونه